Pierwszą osobą, która dokonała porównania dwóch Oblicz (z Całunu Turyńskiego i z Chusty z Manoppello) była Blandina Paschalis Schlömer. Nałożyła ona na siebie dwie folie w wydrukowanymi obrazami i stwierdziła ich zadziwiającą zbieżność. Zgadzają się nie tylko proporcje obu twarzy, rozstaw oczu, kształt złamanego nosa ale także takie detale jak ślady krwawych wybroczyn. Różnica polega na tym, że oblicze z Całunu Turyńskiego przedstawia twarz martwą, z zamkniętymi oczami i ustami. Twarz z Manoppello ukazuje człowieka jakby obudzonego przed chwilą z głębokiego snu, z otwartymi oczami i półotwartymi ustami.

Dzięki rozwojowi technik komputerowych dokonano wielu analiz tego zjawiska. Potwierdzają one, że obie twarze to wizerunki tego samego człowieka.

Poniżej sześć zdjęć obrazujących suprapozycję (kliknij aby powiększyć)

A tutaj krótka animacja, którą wykonałem posługując się prostym edytorem graficznym: