Pierwszą osobą, która dokonała porównania dwóch Oblicz
(z Całunu Turyńskiego i z Chusty z Manoppello) była Blandina Paschalis Schlömer.
Nałożyła ona na siebie dwie folie w wydrukowanymi obrazami i stwierdziła ich
zadziwiającą zbieżność. Zgadzają się nie tylko proporcje obu twarzy, rozstaw
oczu, kształt złamanego nosa ale także takie detale jak ślady krwawych
wybroczyn. Różnica polega na tym, że oblicze z Całunu Turyńskiego przedstawia twarz
martwą, z zamkniętymi oczami i ustami. Twarz z Manoppello ukazuje człowieka
jakby obudzonego przed chwilą z głębokiego snu, z otwartymi oczami i
półotwartymi ustami.
Dzięki rozwojowi technik komputerowych dokonano wielu analiz tego zjawiska.
Potwierdzają one, że obie twarze to wizerunki tego samego człowieka.
Poniżej
sześć zdjęć obrazujących suprapozycję (kliknij aby powiększyć)
A tutaj krótka animacja, którą wykonałem posługując się
prostym edytorem graficznym: